Het laatste album van het Spaans-Nederlandse Harvest kwam inmiddels alweer vijf jaar geleden uit en de laatste jaren is het stil rond de band. Drie van de vijf leden, toetsenist Jordi Amela, gitarist Jordi Prats en drummer Alex Ojea, blijken echter inmiddels betrokken bij een nieuwe band: On The Raw, een vijftal dat instrumentale muziek maakt op het snijvlak van progressieve rock en jazzrock. Het eerder dit jaar verschenen “Climbing The Air” is alweer het tweede album na het twee jaar geleden verschenen debuut “Big City Awakes”, dat helaas aan onze aandacht is ontsnapt, maar dat evenwel zeer de moeite waard is.
Hetzelfde kan gezegd worden van deze opvolger. Slechts twee wijzigingen in de bezetting en toch staat er meteen een heel andere band. Bij jazzrock is de rol van het ritmetandem van grote invloed op het groepsgeluid en met Toni Sànchez heeft Alex Ojea nu een bassist naast zich die eveneens een jazz-achtergrond heeft. Minstens zo belangrijk is echter de keuze om een blazer toe te voegen: Pep Espasa speelt meerdere saxofoons en ook nog dwarsfluit. Het resultaat is een swingende, melodische mix tussen jazzrock en prog, zoals bijvoorbeeld Solution en Alquin deze ook maakten.
In zeven nummers van steeds een minuut of zeven, acht, weet On The Raw elke keer een nieuwe sfeer neer te zetten, Voorwaar, geen sinecure, want er is weinig zo moeilijk als een album vol instrumentale muziek afwisselend genoeg maken om over de gehele lengte te boeien. Het is de Spanjaarden zeker gelukt. Daarbij zijn er geen echte uitschieters en al helemaal geen zwakke broeders. Favorieten zijn er wel, zoals het laatste deel van het openings- en tevens titelnummer, waarin de band het experiment niet blijkt te schuwen door Espasa dwarsfluit te laten spelen over een latin ritme, iets wat ik in elk geval nog niet eerder gehoord had.
Harvest staat vooralsnog in de standby-modus, maar met twee bands die hieruit ontspruiten hoeven we ons niet te vervelen. Van Maybe Violet van Monique van der Kolk en Jordi Prats moet het debuut nog het licht zien, On The Raw timmert sneller aan de weg. “Climbing The Air” staat ver af van het meer symfonische geluid van Harvest, maar het is net zo beluisterenswaardig. Progliefhebbers die goed met instrumentale muziek uit de voeten kunnen, zouden deze plaat dan ook zeker een kans moeten geven!
Wouter Brunner
http://www.progwereld.org/cms/album/on-the-raw-climbing-the-air/